به نام خدا
اگر به صدر اصل107 قانون اساسی توجه کنیم می بینیم که درآن پذیرش مرجعیت امام راحل ازسوی اکثریت قاطع مردم مطرح وهمین امر زمینه پذیرش رهبری ایشان گردید واین ویژگی در ایشان بماند چرا که دیگر چنین مرجعیت عامی امکان حضور درجامعه را نداشت .نمونه بارزآن صدور فتوای نویسنده کتاب آیات شیطانی بود که مورد پذیرش همه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی قرار گرفت.
چون امکان چنین موردی درآینده وجود نداشت لذا در اصلاح قانون اساسی شرط مرجعیت از رهبری حذف گردیدو این امر اقدامی بسیار ضروری وشایسته بود. امابعد از گزینش رهیری جدید بدون شرط مرجعیت متاسفانه مرجعیت را عملا به مسوولیت رهبری افزودند واین امر خود مایه دردسر شد که می بینیم تبعیت مسلمانانی از کشورهای لبنان عراق و...از مرجعیت رهبری چه مشکلاتی را برای جهان اسلام وایران پدید آورده است و این محصول تداخل امر مرجعیت با رهیری در ایران بود که آن پذیرش عامه ملت ایران را همچون امام راحل ویا مرحوم آیت الله بروجردی همراه نداشت.