به نام خدا
آفریدگار جهان برای هدایت انسان علاوه بر خرد درونی پیامبران را گسیل داشت تا پیام اورا به انسان برسانند .اینان همان خرد بیرونی هستند. خرد درون همیشه راه درست را پیدا نمیکند ومدام درآزمون وخطاست و ذاتا همینگونه است .اما اگر خرد بیرونی خطا پذیر باشد دو اشکال بوجود میاید .
یک اینکه آفریدگار نتوانسته نماینده ای درستکار بفرستد واین نقص او خواهد بود که خلاف فرض است
ودو اینکه وقتی پیامبر خطا کار باشد دیگر قابل اعتماد نیست
پس پیامبر باید معصوم باشد وچنانچه کسی مدعی نبوت شود اگر خطاکار باشد کذبش هویداست
بنابراین عصمت امری معقول وذاتی پیامبران است
ممکن است اشاره شود که چرا پیامبران در کتب مقدسه مورد عتاب قرار گرفته اند؟ مگر معصوم نیستند؟
پاسخ اینستکه بله مورد خطاب وعتاب بوده اند اما این امور با عصمت ارتباطی ندارد چرا که خطا وگناه وجرم امری برخلاف قانون الهی است و پیامبران چنین نبوده اند .اما در عالم نبوت از اینان توقع بیشتری میرود وآن اقدامی است که آنان درعمل کار بهتر را انجام نداده اند یعنی میان کار خوب وخوبتر وخوبترین توقع اینستکه پیامبر آخری را برگزیند گاه چنین نمیشود ولذا مورد عتاب قرار میگیرند
به این عمل ترک اولی گفته می شود یعنی ترک امری شایسته تر واین امر گناه یا جرم یا خطا نیست