بنام خدا
گاه احساس می کنیم که مقررات کیفری اسلام بسیار سنگین است وغیر عادلانه .بله این احساس طبیعی است ودرست بنظر میرسد .اما آیا مقررات سنگین اسلام برای کدام جامعه وضع شده است؟ در جامعه ای که فقر وجودداردآیا بریدن دست دزد درست است؟ البته برای حفظ سرمایه های متمولان شاید منطقی باشد اما برای مردم کوچه وبازار عادلانه نیست. قطع دست در جامعه ای عادلانه است که فقر درآن نباشد وسرقت دراین جامعه امنیت را درخطر می اندازد .جامعه ای که درفقر غوطه ور است خود درخطری بزرگتر گرفتار است. بنابراین بنظر میرسد که قطع دست سارق نماد یک کشور بدون فقر است . ویا اگر سنگسار کیفری ظالمانه بنظر میرسد در جامعه ای که امکان یک ازدواج فراهم نیست وروابط سالم انسانی درمیان همسران وجودندارد امری ناعادلانه است .هرگاه جامعه ازنظر انسانی رشد کرد وجوانان ازنعمت جوانی برخورداربودند آنگاه این مجازات سنگین عادلانه جلوه میکند. وقتی مردم برای مجازات یک زن خطاکار از مسیح دستور مجازات می خواهند ایشان فرمودند اولین سنگ را کسی به آن زن خطاکار بزند که خود خطائی نکرده است ولذا همه خاموش شده وبراه خودرفتند . درجامعه فاسد دیگر سنگسار معنی ندارد .این کیفر برای یک جامعه رشد یافته وسالم است که درمواجهه با میکروب بشدت برخورد میکند . مساله ارتداد در جامعه ای مهم است که مردم آن با دین آشنا باشند وخود آنرا بفهمند والا در جامعه ای که دین مردم ارثی است اصل دین مطرح نیست تابرسد به ارتداد ازآن وموارد دیگر. خوب اینک این پرسش بوجود میاید که برای جامعه عقب مانده ومجازات خطاکاران چه باید کرد؟
وظیفه اول یک حکومت رفع فقر وایجاد فضای آزاد ودادن آگاهی به مردم است .رفتارهای اخلاقی در این جامعه آثار مثبتی خواهد داشت .همانگونه که مقررات کیفری در کتاب خدا درایام پسین نبوت نازل شد یعنی زمانیکه پیامبر اسلام موفق شده بود پایه یک حکومت مردمی وآگاه را پی ریزد ونسبتا فقررا ازجامعه مدینه برچیند .در دوران پیش ازآن میتوان از احکام ثانوی استفاده کرد وشرایط عادلانه تری را بوجود آورد تا جامعه برشد خود برسد. آنگاه شرایط برای بهره بردن از کیفرهای اسلامی ایجاد میشود که قاعدتا موارد اندکی خواهد بود.
بنابراین درجامعه باید ابتداامور اخلاقی را آموزش داد وآگاهی هارا نسبت بباورها افزود تا جامعه آماده پذیرش احکام اولیه اسلام بشود.
