بنام خدا
قرآن کریم فرموده اند (چه بسیار گروه اندکی برگروهی بسیار پیروز گردند) اری علت آنهم روشن است وآن در وجود دانش وبصیرت است که آدمی را قوی وبزرگ میکند در برابر کروه بسیاری که فاقد چنین صفاتی اند.
یک نماینده مجلس یعنی نماینده مردم تصمیم دارد درمکانی سخنرانی کند ببینید چه الم شنگه ای برپا کرده اند این نماینده مردم چه میخواسته بگوید که همه را بسیج نموده تا نگذارند؟. اینکه که ازمرکز برای بررسی امور تجهیز شده اند حالا کی بود؟ کی بود؟ من نبودم برپاست وهرکسی ازیک طرف درمیرود وخودرا کنار میکشند آنکه این اقدام را کرده تنها میماند وناچار است یک تنه پاسخگو باشد واوهم بجای منطق اعلام میکند ازکسی دستور نمیگیرد .مگر قرار است کسی دستور دهد؟ پرسش اینستکه چرا چنین کرده وکشوررا دچار آشوب نموده است؟ کجای یک سخنرانی خلاف شرع یا اخلاق حسنه ویا نظم عمومی بوده است؟
اگر از این نماینده خوشتان نمیاید مهم نیست سکوت کنید ویا کنار روید نه اینکه کاری خلاف عرف کنید وجامعه را دچار نگرانی
او نماینده مردم است همین آیا کسی میتوان مانع وظیفه او شود؟ اگر حق باشماست محکم بایستید ونگران برکناری نباشید . امروز هرکس دربرابر نماینده مردم بایستد این خود ملاک مقابله با مردم است. همین یک امر کافی است. این یک معیار درست برای درستی ونادرستی است.
