مساله روز
-
اسلام ناب واسلام ناسره؟!
بنام خدا پس از بعثت پیامبر اکرم وتشکیل حکومت اسلام ناب در مدینه ورحلت ایشان دیگر جهان اسلام روی اسلام ناب را ندید.ابتدا در مساله خلافت مسلمانان دو گروه شدند بخشی بنام شیعه وبرخی بنام سنی و بعدها درطول 14 قرن هریک بمذاهب وفرق گوناگون تقسیم شدند وامروز هرگروه مدعی اسلام ناب است اما اسلام ناب کدام است؟ برای درک پاسخ ابتدا باید گفت که بیشتر این تقسیمات محصول تندروی در عقاید ورفتار است وگاه تفریط در آنها .گاه مردم را نادیده گرفته وهمه چیزرا ازسوی خداوند میدانند وطبیعی است که روحانیون این دسته خودرا نمایندگان تام الاختیار خداوند دانسته ودسته ای دیگر همه اموررا درگرو تصمیم بندگان خدا میدانند واز این طریق راه خودرا با خدا جدا میکنند . اسلام ناب آن است که خداوند ومردم را در طول هم وباهم ببیند وهرگز یکی را فدای دیگری نکند .اسلام ناب بنام خداوند آغاز میگردد وبا اراده مردم دنبال میشود .هر پایه اعتقادی بدون خدا وهر اعتقاد بخداوند بدون حضور مردم اسلام ناسره است .جمهوری اسلامی ایران که برپایه اصول بنیادین ومرام اهلبیت است زمانی میتواند مدعی اسلام ناب باشد که در کنار نظارت دقیق برقوانین اراده مردمی کاملا مورد احترام وشناخته شده باشد. هر اراده ای که مانع از حضورجدی مردم درصحنه باشد چه در انتخابات وچه در تصویب قوانین ویا آزادی بیان ورسانه مانعی برای ارائه اسلام ناب است .اسلام ناب ازدرون اراده جمع که مبتنی بر باورهای اسلامی است بیرون میاید وهرگز امری ثابت نیست .اسلام ناب به زمان ومکان ومردم مرتبط است ونمی توان آنرا درسراسر گیتی یکسان دیدچرا که بفرموده خداوند ما شمارا ازیک نر وماده اما گوناگون آفریدیم ومعیار کرامت شما تقوی است. ...... -
مردمسالاری را نمیتوان نادیده گرفت!
بنام خدا طبق آنچه ملت ایران در فروردین 58 تصویب نمود این نظام متکی برجمهوریت واسلامیت است ونمیتوان یکی را نادیده ویا بردیگری رجحان داد. آندو در کنارهم در حرکتند.جریان جمهوریت در انتخابات هانموددارد واسلامیت نظام در ولایت فقیه وشورای نگهبان جلوه گر است . میتوانیم جمع این دورا به یک باد کنک تشبیه کنیم که یک طرف آن مردمسالاری وطرف دیگر اسلامیت است .ازهرطرف که فشار بیاوریم احتمال ترکیدن بادکنک هست ولذا بهترین شرایط همان تعادل در دوطرف است . اگر یک طرف به طرف دیگر فشار آورد در ظاهر ممکن است توفیق محسوب شود اما در واقع مشکل از جای دیگری سرمیزند. ما در انتخابات اخیر شاهد بودیم که رئیس جمهور با آراء بسیار بالا انتخاب شدند اما در معرفی وزیران براساس پروتکل های نوشته ونانوشته دچار محدودیت شدند وازجمله در مورد ورود زنان به هیات دولت وآن هم با رعایت چادردر سطوح پائینتر. خوب این محدودیتها همان فشار یک طرف بر طرف دیگر است . میبینیم که در انتخابات شوراها مثلا خانمها به شهرداری ها ورود پیدا کرده اند آن هم درشهرهائی که گمان نمیرفت ویا اینکه با برخوردی که پس از فوت آقای هاشمی در مورد دانشگاه آزاد ویا مجمع تشخیص شد می بینیم که فرزند ایشان درراس شورای شهرتهران قرار میگیرند . اینها همان ظرائفی است که مردم در مواجهه با فشارها ازخود واکنش نشان میدهند واین امر طبیعی است چرا که فشار از سوئی به سوی دیگر رفته وبرمیگردد. تا تعادل برقرار شود .این قانون طبیعت است که باید تعادل درکار باشد والا پیش نمیرود وسرانجام ازجائی سر میزند.اسلامیت نظام در گرو مردمسالاری است وزندگی همه معصومان نشاندهنده این امر است. ...... -
تنها شیوه اعتدال کارساز است !
بنام خدا سرانجام محصول انتخابات 96 مردم دولتی است که پس از طی معادلات سیاسی در مجلس شورای اسلامی تائید و کار خودرا در هفته دولت با دیدار با رهبری رسما آغاز خواهد نمود.در مورد انتخاب وزیران وعوامل دخیل برآنان مطالب بسیار نوشته شده است اما سرانجام این دولت آماده کارزار است وملت بدان چشم دوخته است. برخی مایلند در مباحث بگونه ای مطرح کنند که این دولت نمیتواند کاری کند ومردم دلسرد شوند اما نباید غافل بود که رئیس جمهور دردولت اول خود چند موفقیت بزرگ بدست آورده است وگمان بنده براین است که او با تجربه دیرین در دوره دوم موفق تر خواهدبود .اما چند نکته را نباید غفلت نمود. یک:این دولت ازسوی اقلیت رقیب سخت تحت فشار است شاید نتواند موفق شود ودر نهایت در انتخابات بعدی سکان را بدست گیرند.ولذا این دولت باید موفق شود تا مسیر مردمسالاری تداوم یابد واقلیت رقیب همچنان در اقلیت بماند. دو:طرح خواسته هائی مانند رفع حصر ویا محدودیت از برخی مسوولان گذشته وزندانیان سیاسی اگرچه یکی از خواسته های مردمی است اما نباید آنچنان بزرگ شود تا انرژی دولت را بگیرد ومردم را از خواسته های اصلی که رفع مشکلات اقتصادی است باز بدارد.این موارد را رئیس جمهور شخصا در فضای آرام پی خواهند گرفت .تصور کنید که اگر سریعا این موارد حل شود چه حاصلی برای عموم مردم دارد؟ درحالیکه این مشکلات سیاسی خود گریبان قوای دیگررا گرفته است وهمین امر آنانرا وادار به حل مشکل میکند بی آنکه انرژی دولت مصرف شود. سه:تمام ارزش کار این دولت به نتیجه کارآن است واگر موفق شود نتیجه مردمسالاری است که موجب میشود اکثریت قاطع ملت سرزنده وشاداب گردند وخشنود از انتخاب خود باشند .همانگونه که یاس ازرحمت الهی بدترین گناه است امید به موفقیت همین دولت با همه دشواری ها مهمترین سرمایه ملی وکشور است چهار:در اطراف روسای قوا پرونده هائی علیه نزدیکان آنان در قوه قضائیه تشکیل شده است . هرگز نباید این موارد موجب دلسردی شود گاه پرونده ها در فضای سیاسی گشوده میشود وسرانجام بسته میشود وگاه هم حکایت از وقوع جرمی است که آن قوه مکلف است رسیدگی کند .بنابراین اینگونه موارد نباید خللی در کار دولت ومجلس ایجاد نماید ومردم هم چندان به آنها توجه نکنند . ...... -
چه ظلمی بالاتر از این اتهام؟!
بنام خدا هرگاه نقدی ازسوی رسانه ای ویا نویسنده ای دلسوز انجام میشود انگشت اتهام بسوی او نشانه میرود واعلام میشودکه این رسانه ویا نویسنده درخط لیبرالها جبهه ملی حزب توده منافقین نهضت آزادی مشارکتی ها سلطنت طلب ها ودرجمع وابسته اجانب اند. در حالیکه مگر طرفداران این گروه ها چند نفرند ؟ بباور بنده شاید مجموعه آنها را اگر جمع بزنیم یکصد هزار نفر هم نمیشوند چرا باید هر نقادی را به این گروه ها متهم کرد ؟اگر همه نقادان وابسته این گروه ها باشند درواقع شما دربرابر یک اقلیتی کوچک ناتوان بوده وهستید ونتوانستید آنانرا مجاب کنید. اما نقاد امروزی به یک جامعه بزرگ 20 تا 30 میلیونی تعلق دارد که نظرات خود با آراء خود درانتخابات 96 و92 صریحا اعلام داشت. آن نقاد به این مجموعه بزرگ تعلق دارد نه آن گروه متفرق واندک . انصاف هم چیز خوبی است که برخی از مخالفان مردم فاقدآنند اگر قادر نیستید پاسخ مناسب بدهید اتهام نزنید .تازه مگر آن گروه اقلیتی که ازآنها نام میبرید چه کسانی هستند ؟ همه آنان درآغاز درهمه پرسی جمهوری اسلامی شرکت داشتند ورای (آری)بدان دادند اما کم طاقتی شما ویا دستهای پنهان درمیان شما موجب شد که کم کم از شما ونظام جدا شدند برخی را منحل کردید بعضی را درانزوا قرار دادید ومواردی هم بخاطر احساس خطر از کشور گریختند. آیا مایلید که این اکثریت عظیم پاره پاره شده وبدانها بپیوندند ؟ آیا این خیانت نیست که کاری کنیم تا بخشی ازمردم پشت به کشور ونظامشان کنند؟ این رفتار امامان معصوم ما بود؟ مدام دافعه دارید واز جاذبه خبری نیست نتایج انتخابات ها نشانه رفتارهای شماست .بجای آنکه دوستان را ازخود برانید دشمنان را جذب کنید وتا زمانیکه اینگونه اتهام زنی ها وجودارد کشور پیشرفت نخواهد کرد وروزی میرسد که دیگر کسی به ندای (هل من ناصر..)پاسخی نخواهدداد.قدرت برکسی وفا نکند وروزی میرسد که دیگر پایان راه است . ...... -
تکرار راهی اشتباه که رفته ایم؟!
بنام خدا پس از کش وقوسها که بعد از فوت مرحوم هاشمی رفسنجانی درمدیریت مجمع تشخیص مصلحت نظام روی داد سرانجام رهبری نظام رئیس وترکیب جدید آن مجمع را اعلام فرمودند.نکته قابل توجهی در این ترکیب وجودندارد الا اینکه مشکل اصلی کماکان درجای خود باقی است چرا؟ یک:فرض کنیم رئیس فعلی بعلتی فوت ویا کناره گیری کنند باز همان آش و همان کاسه دوباره باید بگردیم ببینیم چه کسی مسوولیت این دستگاه مهم را دردست میگیرد؟همانگونه که در مورد آقای هاشمی رفسنجانی پیش آمد. دو:حضور روسای سه قوه درزیر نظر رئیس مجمع که دارای سمتی نمیباشد منطقی نیست وموجب کاهش ارزش سطح آنان است بویژه که رئیس جمهور شخصیت دوم کشور است . چگونه ایشان زیر نظر شخص دیگری در آن مجمع حضور پیدا کنند ؟ آیا عدم حضور برخی از روسای جمهور درگذشته در مجمع ناشی از این بی حرمتی نبود؟ آیا رهبری میتوانند در تشکیلاتی رئیس جمهور یعنی شخصیت دوم کشوررا زیر نظر مسوولی پائین تر قرار دهند؟ سه:آن مجمع مدت 16 سال با مسوولیت دو رئیس جمهور اداره میگردید(آقایان خامنه ای وهاشمی) آیا علت خاصی پیش آمد که تغییر رویه داده شد؟ وآیا دردوره مرحوم هاشمی این اشتباه ایجادنشد؟ واینک دنبال میشود؟ چهار: اگر چه مجمع اعضایش با حکم رهبری تعیین میشود اما باید در مورد ترکیب آن سیستم قانونی مندرج در قانون اساسی حفظ شود وچون این مجمع برای اصلی ترین وظیفه که همان تغییر در احکام اولیه ویا قانون اساسی است که نمایندگان مردم برآن اصرار دارند آیا حضور مقام ریاست جمهوری درراس آن براعتبار مردمی بودن آن مجمع نمی افزاید ؟ درحالیکه اینک بنوعی وابسته به نهاد رهبری تلقی میشود؟. ...... -
سوء استفاده از شهید ممنوع!
بنام خدا مقام شهید در همه جای دنیا ودر هرفرهنگی والاست کسانی که برای دین وشرف ومیهن خود مبارزه کرده وجان باخته اند .چه در دنیای مادی وچه در سرزمین های الهی شهید همیشه مورد احترام بوده وخانواده وی در نزد مردم محترم است. اما در جامعه ما برخی شهیدان را ابزار موفقیت خود در کارهایشان قرار داده اند . هرگاه با مخالف خود نمیتوانند پاسخ مثبت بدهند میروند پشت شهید وخانواده وی پنهان شده وموضع میگیرند . گویا شهیدان متعلق به گروهی هستند که تظاهر به طرفداری ازآنان دارند .تا کسی از مطلبی خلاف نقد میکند اورا متهم به خیانت به خون شهیدان میکنند. نمی خواهم نام ببرم وکلی میگویم .طرفداران شهیدان تنها آنانی نیستند که موجب شهادتشان بودند بلکه شهید متعلق بهمه مردم است . قرار نیست همه بروند وشهید شوند .قرار است انسان با میل واختیار خود این راه را برود .قرار نیست همه خرابیهارا بدلیل شهادت برخی عزیزان ندیده گرفت .قرار است هر چیزی درجای خود مورد نقد قرار گیرد . نقد مسایل جامعه هیچ ارتباطی با شهید وخون وی ندارد .بقول آن روایت (مداد العلما افضل من دماء الشهدا). اگر قرار بود همه اینراه را بروند امام حسین ع در کربلا دیگران را تشویق به برگشت بمدینه نمی نمود وتعداد اندکی ماندند وهرگز آنان که رفتند ملامت نشدند. ای برادر حزب اللهی اگر سخت طرفدار شهید هستی خود وارد میدان شو نه اینکه دیگران زیر سوال ببر. سوء استفاده از شهید وخون آن ممنوع ضمنا بیاد داشته باشید که درجنگ جهانی در آلمان وروسیه کسان بسیاری کشته شدند که ازهمه آنان به نیکی یاد میشود تنها رهبران آنان بودند که امروزه درصحنه روزگار بی نام ونشانند....... -
جهت نقدها کدام سواست؟
بنام خدا درمطلبی سخن از کلاف سردر گم نقددرکشورزدم. این بار می خواهم در همین کلاف سردرگم بگردیم وببینیم اکثریت نقدها بکدامین سوی هست؟ نظام ما گرچه درآغاز همه نهادها مبتنی بر انتخاب مردم است اما پس از انتخاب مردم بدلیلی بدوگروه تقسیم میشوند وبنوعی هر گروهی حول محور مردم وگروه دیگر حول محور روحانیت میچرخد. نهادهای مجلس شورای اسلامی ودولت ورئیس جمهور با مردم بیشترین ارتباط را دارند و هر4 سال مورد تجدید انتخاب مردم قرار میگیرند اما نهادهای دیگر که خود در انتخاب مردم ریشه دارند بدلیل عدم انتخاب درزمان نزدیک کم کم از مردم دور میشوند وبنوعی درتقابل با گروه اول قرار میگیرند .نمونه بارز این تقابل را در انتخابات اخیر ریاست جمهوری درجامعه شاهد بودیم .بنابراین دونهاد مجلس ودولت بدلیل تحت نظارت بودن مردم وسایر نهادها مدام مورد نقدند وسایر نهادها کمتر به نقد درمی آیند . اینان در تیرس مردم ودیگرانند اما دیگران اگر چه خود پاسخگوی مردم نیستند ولی خود از جمله نقادان دولت ونمایندگانند . خیلی جالب است وقتی از بالا به سیستم نگاه می کنیم میبینیم که مردم در انتخاب خود دو گروه را برگزیده اند دونهاد هرچهار سال یکبار ودونهاد دیگر ومی بینیم که دو نهاد دیگر بدون پاسخگوئی بمردم خود نقاد دونهاد دولت ومجلسند .در نتیجه جهت نقد در کشود تنها بسوی دولت ومجلس سنگینی میکند یعنی هم مردم منتقد آنانند وهم نهادهای دیگر که دارای قدرت اند .بنابراین مجلس ودولت همیشه در فشار خواهد بود وتنها راه نجات آنها پشتیبانی خودمردم ازآنهاست یعنی پس ارانتخاب مسوولان دولت ونمایندگان باید ازآنان حمایت جدی شود والا قادر به اقدام موثر نیستند . نمونه کوچک وبی ارزش سلفی گرفتن نمایندگان با نماینده اروپا نمونه ای از تبلیغات گسترده نقد توخالی علیه مجلس بود تا عملا تضعیف شود در حالیکه بد ترین نتایج ازشیوه رفتار برخی از نهادها زیان های بزرگی ببار میدهد اما دریغ از یک نقد آشکار درباره آن. لبخند زدن ویا دست دادن مقابله با اسلام وفرهنگ ایرانی تلقی میشود اما بتاراج رفتن ثروت ملی اهمیتی ندارد. ...... -
کلاف سردرگم نقد درکشور
بنام خدا امروزه نقد در جامعه ایران درصدر همه امور است ودر تمامی مناصب وگروه هاوجوددارد. رهبری نظام از قصور مسولان انتقاد میکنند مسوولان از یکدیگر احزاب از مسوولان .قوای سه گانه از یکدیگر مردم از دولت ونظام و گاه نقد دولتی ها از مردم .خلاصه مساله نقد آنقدر فراوان شده است که در این رفت وبرگشت کلاف سردرگم شده است واینکه باید کسی پیدا شود سر این کلاف را پیدا کند وملت را از این چاه نقد بیرون آورد .اخیرا رهبری معظم در سخنانشان به رئیس جمهور در مراسم تنفیذ دولت را به مدارا وگوشدهی به نقد دیگران سفارش کردند. که قطعا توصیه ایشان اقلیتهارا وا میدارد که به نقد بیشتر دولت بپردازند وچون دولت درگیر امور مهمی است شاید براین کلاف سردرکم نیزبیافزاید.چرا ملت ما در امر نقد ویا هر مساله دیگری افراط میکند ونقدرا تبدیل به ابزاری برای نابودی میکند درحالیکه نقد وسیله رشد فرد وجامعه است چرا؟ اگر ببرخی از نقاشی های معما گونه که برای رسیدن به سر نخ چند راه پیش بینی شده بنگریم سرانجام درآن راهی برای رسیدن به مقصد پیدا میکنیم .اما اگر مقصدی درکار نباشد شما دردرون آن طرح مدام دور خود میچرخید وهرگز به انتها نمیرسید چرا که این طرح برای راهیابی نیست فقط برای سرگردانی ووقت گذرانی است . کلاف سردرگم نقد درایران بنظر بنده اینگونه است قرار نیست که به مقصد برسیم قرار است وقت بگذرد وسرگرم باشیم هم در ظاهر فضای نقدرا ترویج کرده ایم وهم مردم را دلگرم برای آینده نگاه میداریم .فعلا 4 دهه گذشته است .درخت انقلاب را امام راحل کاشته وبدست رهبری سپردند تا آبیاری کنند وامروز ما میوه های این درخت را می بینیم ومیخوریم واز تلخی آن فریاد برمی آوریم . چرا؟ مگر مردم ما نقش خودرا در این مدت با مشارکت خود درانتخابات نشان ندادند ؟ پس چرا از ره آورد آن ناخوشند؟ آیا مشکل در ملت است؟ چرا مساله نقد کلاف سردرگم شده است ؟ اگر قرار باشد که نقد یک بازی وسرگرمی باشد چه باید کرد؟ بگردیم ودراین کلاف نقطه تاریکی را که از دید مردم پنهان است پیدا کنیم که شاید سر کلاف همینجا باشد وبساط نقدبی درو پیکررا برچینیم . ...... -
آیا با طبیعت مخالفیم؟
بنام خدا یک: چند نفر از نمایندگان مردم در مجلس علاقه خودرا نسبت به نماینده اروپا ابراز کردند وبا ایشان عکس گرفتند .این یک امر طبیعی است .مگر با خوک وسگ عکس گرفته اند؟ او نماینده قاره سبز وانسانی خونگرم است از ایتالیا مانند خود ما ودر مذاکرات هم همراه با ما بوده است .بما احترام گذاشته وآمده اند به کشورمان وباز با احترام برسر خود لچک هم گذاشته اند . چرا بازتاب علاقه نمایندگان به نماینده سیاسی اروپا که خود یک دانشمند سیاسی است با دید منفی نگاه شده است ؟مگر اسلام مهر ومحبتش بر کینه ودشمنی نمی چربد؟. این انعکاس طبیعی مردمی است که در برخورد با آدمها اینگونه عمل میکنند .مگر رفتار مردم ایران را با توریستها را مشاهده نکرده ایم؟ همه جا که نمیتوان دستوری ومطابق دستوالعمل عمل کرد .به احساسات مردمی بها بدهیم. دو: دونفر از ورزشکاران ما در کشوری دیگر با ورزشکاران اسرائیلی بازی کرده اند. من ندیدم کسی از حرکت ایشان حمایت کند ولی این اقدام امری طبیعی بود . یک ورزشکار حریف خودرا دوست دارد واورا انسان می شمارد .آیا درست است این جوانان برخلاف طبیعت انسانی ورزشکاران دیگررا تحقیر کنند؟آیا این امر موجب کینه برای آینده نمیشود؟چرا باید مردم از بیان احساس خود بترسند وزندگی ریا کارانه ومتظاهرانه داشته باشند ؟اگر دولت ما موفق شد مساله حجاب ورزشکاران زن را حل کند بیاید با سازمان های ورزشی قراری بگذارد تا اساسا ورزشکاران ما رو درروی ورزشکاران اسرائیلی قرار نگیرد . از این طریق هرگز مساله احساسی وبی حرمتی به یک ورزشکار بدلیل مساله سیاسی روی نخواهد داد. موارد دیگری هم هست که از اطاله مطلب می گذرم به احساسات انسانی توجه کنیم .بقول روانشناسان خیلی ها هنوز دوران کودکی ونوجوانی وجوانی را طی نکرده اند وما مقصر آنیم بگذارید انسان مسیر طبیعی خودرا طی کند .مخالفت با احساسات مردم جامعه را بسوی ریا وتظاهر سوق میدهد وسالها بعد نتیجه کارمان را می بینیم.اجازه دهیم مردم احساسات خودرا آشکار کنند اگرچه مطابق میل ما نیست نتیجه این کار سودمند است. ...... -
خودسازی تنها راه شکست دشمن
بنام خدا انسان دردرون خود شیطانی دارد که همان هواهای نفسانی اوست ودربیرون نیز یک شیطان واقعی که مصمم است مارا از طریق همان هوی ها بفریبد وشکست دهد. جامعه انسانی نیز دارای دشمن است وآن سلطه گرانند که همه چیز را برای خود میخواهند ولذا درتلاشند تا بریک جامعه فرو دست چیره شوند. همانگونه که آمریکا بعنوان سلطه گر جهانی با جوامع ضعیف تر برخورد میکند . چه کنیم تا بر دشمن درون وبیرون چیره شویم ؟ ابتدا آنکه هرگز تصور نکنیم که میتوانیم دشمنان خودرا از میان برداریم کمااینکه شیطان نیز تنها بدست توانای امام عصر ع نابود خواهدشد.بنابراین انرژی هارا برای نابودی دشمن بکار نگیریم .بعنوان نمونه داعش را ما در عراق وبعد سوریه دیدیم وظاهرا ازآنجا راندیم اما اینک آنان را در افغانستان وپاکستان ودر کشورهای منطقه شرقی خود می یابیم . دشمن همیشه هست اما میتوان خودرا با تقویت خود بیمه کرد تا دشمن مایوس شود . در امور فردی تقوا که همان مبارزه با هوای نفس است مارا مصون میدارد . درجامعه باید جهاد درراه خدمت بمردم را گسترش دهیم فقر باید ازمیان برود وانسان محروم وجود نداشته باشد .جهل وبیسوادی مرکز نفوذ دشمن آدمی است .جامعه با سواد وفهیم از نفوذ دشمن درامان است . تقویت امور اخلاقی وفرهنگی وایجاد محبت ومهر درمیان آحاد جامعه مردم را علیه دشمن متحد وبسیج میکند . ودشمن نمی تواند صدمه بزند. کینه ودشمنی وگسترش آن همچون آتش انرژی هارا می سوزاند . مهر ومحبت ومدارا سازنده انسان وجامعه است . بیائیم با خودسازی وتحمل دیگران خود وجامعه خودرا دربرابر دشمنان داخلی وخارجی ایمن کنیم . باور داشته باشیم که هزینه این امر بمراتب از بنیه نظامی کمتر است ضمن آنکه ابزارهای فرهنگی وعلمی همراه انسان است ونیاز به بارکشی ندارد. بدانیم که لبخند سازنده است اما گریه تنها مسکن است .خودسازی دائمی است اما پیروزی های نظامی در گذر است . ......
