به نام خدا
مدتی است درسایت مطالبی درباره امامت وولایت نوشته میشود که اگر حسن نیتی درکار باشد نشانه عدم آگاهی است .بنده تلاش می کنم عقلانی مطلب را کوتاه بنویسم تا اگر نظری هست دوستان بنویسند.
امامت یا ولایت نه امر جدیدی است ونه کشف جدید بلکه بدلیل منطق ذاتی از همان آغاز آفرینش وجود داشته است ببینید.
زمانیکه خداوند پیامبری را میفرستد تا پیامش را به مردم برساند اورا نیز مسوول اجرای احکام دین برای پیروانش قرار می دهد به عبارتی روشن تر هر پیامبر صاحب شریعت خود امام نیز هست ودر صورت رحلت او پیامبران دیگر این نقش را دارند .
با ختم نبوت ورسالت این نقش در جانشینان پیامبر یعنی 12 امام تداوم یافت و هم اکنون امام عصر عهده دار این امرند ودر غیاب ایشان مراجع دینی . ملاحظه می فرمائید که مساله امامت همراه نبوت ورسالت است و جدا شدنی نیست ولذا امری بنیادین وبا سابقه ای برابر با نبوت است.و اما منطق آن در اینستکه نه تنها در احکام دین امام وجوددارد بلکه درهمه علوم متخصصان رهبری ویا امامت دارند چرا که انسان فاقد تخصص عقلا باید از متخصص پیروی کند وراهی جزاین نیست. پس امامت منحصر به علم فقه ودین نیست ودر همه علوم جاری است.
اینک که با مفهوم امامت وسابقه آن آشنا شدیم یک نکته مهم مطرح است وآن اینستکه گاه شخص امام مورد اعتماد همه مردم قرار میگیرد واورا برای مدیریت جامعه برمی گزینند مانند دوره 9 ساله پیامبر و5 ساله امام علی .این امر خلافت تلقی میشود ودر عالم سیاست رهبری. این امر از حقوق مردم است که فردی متخصص را برگزینند و ربطی به دین وامامت دینی ندارد اگر چه شباهت در میان است.
در این موارد مردم حق دارند هرزمان که صلاح بدانند این فرد را برکنار کنند مانند رهبری درایران در حالیکه امامت دینی ویا تخصصی نیاز به گزینش مردم ندارد درآنجا علم حاکم است ونصب خداوند .